Dno Morza Bałtyckiego bezpieczne

Zakończyły się szczegółowe badania dna w rejonie przyszłych morskich farm wiatrowych realizowanych przez Equinor i Polenergię w polskiej części Morza Bałtyckiego. Celem badań było wykrycie i neutralizacja potencjalnych niewybuchów lub innych obiektów, które mogłyby zagrozić bezpieczeństwu planowanych prac związanych z posadowieniem turbin wiatrowych.

Nie wykryto żadnych obiektów, które mogłyby stanowić zagrożenie dla budowy morskich farm wiatrowych. Szczegółowe badania dna morskiego na obszarze planowanych morskich farm wiatrowych MFW Bałtyk II i MFW Bałtyk III rozpoczęły się w sierpniu 2020 roku i trwały do końca września. To pierwsze zakrojone na tak szeroką skalę poszukiwania niewybuchów w rejonie przyszłych morskich farm wiatrowych w polskiej części Morza Bałtyckiego. W trakcie badania potwierdzono lokalizację wraku, wokół którego ustanowiono strefę bezpieczeństwa zapewniającą jego ochronę i spokój.

Badania zostały przeprowadzone przez lidera w branży firmę MMT AB, realizującą wysokiej rozdzielczości badania morskie. Do prowadzenia prac wykorzystano dwa statki: dużą jednostkę Topaz Tiamat oraz mniejszą Ping do płytszych obszarów. Podczas prac statki i załogi korzystały z portów w Gdyni i Gdańsku, które znajdują się najbliżej lokalizacji przyszłych morskich farm wiatrowych.

"Bezpieczeństwo jest naszym głównym priorytetem. Rozwijając projekty morskich farm wiatrowych w Polsce, jesteśmy zdeterminowani, aby zapobiegać szkodom dla środowiska i zapewnić bezpieczeństwo podczas ich budowy i eksploatacji. Dlatego, podchodzimy zapobiegawczo do potencjalnych zagrożeń wynikających z występowania niewybuchów na obszarach naszych projektów morskich farm wiatrowych i minimalizujemy ryzyko poprzez prowadzenie szeroko zakrojonych badań" - mówi Vidar Martin Birkeland, dyrektor projektów MFW Bałtyk II i MFW Bałtyk III w Equinor.

W ramach prac przygotowawczych poprzedzających budowę obiektów morskich konieczna jest właściwa identyfikacja, monitoring i ewentualne usunięcie niewybuchów. Zakres prac obejmuje badania gradiometryczne i magnetometryczne, obrazowanie dna z wykorzystaniem echosondy wilowiązkowej (MBES) i sonaru bocznego (SSS) oraz kontrolę wizualną za pomocą zdalnie sterowanego robota podwodnego (ROV). W celu zwiększenia pewności rozpoznawania znalezionych obiektów, metoda magnetometryczna połączona jest z kontrolą wizualną i obrazowaniem tekstury dna. Badania poszukiwawcze dostarczają również szczegółowych danych na temat struktury i głębokości dna morskiego w obszarze planowanej morskiej farmy wiatrowej oraz wzdłuż planowanej pozycji kabli podwodnych.